- خبط عشواء (خَ طِ عَ)
آن شتری است که ضعفی در بصر و چشم خود دارد و خود را بهنگام رفتن نمیتواند حفظ کند. (از متن اللغه) ، کنایه از خبط و انحراف از روش بنظام و مستقیم است، یقال: هو یخبط خبط عشواء، یعنی او کار بر نظام نمیکند: و از احوال گذشته اکاذیب اعاجیب مینمودی و از ناآمده اخبار مغیبات گفتی همه خبط عشواء. (جهانگشای جوینی)